Degustowanie wina jest sztuką, które pozwala m. in. ocenić jego jakość, porównać z innymi lub zakwalifikować je do konkretnego gatunku. Prawidłowo przeprowadzona degustacja wymaga od osoby odpowiedniej wiedzy oraz doświadczenia, dlatego popularne stały się trzy „winne” zawody: Sommelier – specjalizuje się w doborze win do potraw. Jest to znawca win, często pracujący w restauracjach jako kelner. Kiper – to nie tylko degustator win, ale również osoba zawodowo zajmująca się degustowaniem różnych potraw oraz napojów. Enolog – zna się na produkcji wina, często posiada specjalne wykształcenie w tym kierunku. Enolog zna się nie tylko na uprawie winorośli, technice oraz zasadach produkcji wina, ale również zajmuje się degustacją. Taka osoba potrafi rozpoznać gatunek wina, ale i jego skład. Degustacja składa się z kilku kroków, z których najbardziej lubiane przez wszystkich smakowanie wina jest na samym końcu. Cały proces można podzielić na trzy etapy, zgodnie ze zmysłami na które oddziałują. Wzrok Na samym początku należy unieść kieliszek z winem na wysokość oczu i spojrzeć na nie z boku, najlepiej aby kieliszek znajdował się na białym tle. W ten sposób sprawdzamy nie tylko kolor wina, ale i jego klarowność. Aby ułatwić sobie zadanie, postaw kieliszek na białej kartce papieru i spójrz na jego zawartość z góry. Wino powinno być przejrzyste, wręcz kryształowe. Jeśli nie jest i wydaje Ci się mętne, to najprawdopodobniej było źle przechowywane. Zepsute wino można poznać po tym, że: wytrąca się z niego biały osad i na powierzchni tworzy się wianuszek piany, przy nalewaniu jest widocznie gęstsze niż woda. Samo wystąpienie osadu na dnie nie jest czymś złym, ponieważ w części win wytrącają się barwniki, taniny oraz kryształki kwasu winnego i jest to proces całkowicie normalny. Kolor Na sklepowych półkach najczęściej widzimy trzy podstawowe kolory wina – białe, czerwone i różowe. Ale jak postawimy dwa kieliszki czerwonego wina obok siebie, zaczniemy zauważać delikatne lub bardziej widoczne różnice. To jaki kolor ostatecznie otrzymamy zależy nie tylko od użytych do produkcji winogron, ale również czasu dojrzewania w beczkach, a później leżakowania w butelkach. Możemy wyróżnić następujące kolory: białe: bladozielonkawe, słomkowe, słomkowożółte, złotożółte, złotawe, złote, przypominające stare złoto, żółtobrązowe, brązowe, różowe: łososiowe, bladoróżowe, czerwone: pomarańczowe, ceglaste, bursztynowe, jasnoczerwone, fioletowoczerwone, atramentowo-purpurowe, fioletowe, malinowe, mahoniowe, brązowe, karminowe, wiśniowe, rubinowe, bordowe. Ciekawostką mogą być wina o mniej popularnych barwach: czarne (vin noirs) – wina o bardzo głębokiej i intensywnej czerwonej barwie, które wręcz wyglądają na czarne. szare (vin gris) – znawcy zakwalifikowali je do win różowych, ale swoim kolorem bardziej przypomina coś pomiędzy winem różowym a białym. Analogicznie jak w przypadku przezroczystości, również kolor wina może być wskazówką co do jego jakości i tego, czy jest zepsute, czy nie. Przykładowo brunatne lub szarobrązowe zabarwienie w przypadku białego wina może oznaczać jego złe przechowywanie wynikające z jego utlenienia. Niestety białe wino bardzo źle znosi kontakt z powietrzem, przez co traci barwę oraz aromat. Należy jednak pamiętać, że białe lub czerwone wino może mieć lekko brązowe zabarwienie jeśli bardzo długo dojrzewało w dębowej beczce. Wtedy taka barwa wina jest całkowicie akceptowalna. Węch Analiza klarowności oraz koloru wina jest dużo prostsza niż zagłębienie się w jego niuanse zapachowe. Na szczęście z odpowiednio dużym doświadczeniem, zadanie to staje się coraz prostsze. Część aromatów się powtarza, więc im więcej win przetestujesz, tym łatwiej będziesz wyłapywać te delikatne różnice. Przy analizie zapachu skupiamy się na trzech aspektach – jakości, intensywności oraz rodzaju aromatów. Całość można podzielić na etapy: pierwszy nos – powąchaj wino w kieliszku, chwilę po nalaniu, drugi nos – zakręć kilkukrotnie kieliszkiem i natychmiast powąchaj wino, trzeci nos – powąchaj zawartość…