🍰Sprawdzony przepis » Kuchnie świata » Kuchnia japońska » Pasta anko

Pasta anko

• Ciasta i desery

豆沙, 红豆蓉, あんこ, 餡子

Pasta anko przywędrowała do Japonii z Chin i na dobre zadomowiła się w japońskiej kulturze. Obecnie stanowi ona nadzienie wielu japońskich słodyczy, takich jak dorayaki, mochi, czy daifuku. Z kolei w Chinach wykorzystuje się ją do nadziewania np. ciastek księżycowych lub kulek sezamowych zhimaqiu.

Anko to nic innego jak pasta z czerwonej fasoli azuki (czasami nazywana adzuki), która najpierw jest gotowana, a następnie rozgniatana i słodzona. W Japonii popularne są dwa rodzaje pasty Anko:

• koshian (漉し餡) – gładka pasta, którą w domowych warunkach możemy przygotować poprzez przeciśnięcie ugotowanej fasoli przez sito. Tradycyjny sposób jej przygotowania jest bardzo pracochłonny i polega na tym, że po ugotowaniu fasoli, rozgniata się ją, usuwa fragmenty łupinek, a następnie moczy w wodzie przez mniej więcej 30 minut. Gdy masa opadnie na dno, czystą wodę zlewa się i cały proces powtarza się jeszcze kilkukrotnie. Po usunięciu wszystkich niechcianych elementów, pastę odciska się w szmatce aby usunąć nadmiar wody, a następnie gotuje się z cukrem, cały czas mieszając aż do uzyskania pożądanej konsystencji.
• tsubuan (粒餡) – pasta zawierająca całą fasolę, która jest najpierw gotowana i na koniec słodzona.

Jednak można ich wymienić znacznie więcej:

• tsubushian (潰し餡) – fasolę rozgniata się zaraz po ugotowaniu.
• sarashian (晒し餡) – suszona pasta, którą rozrabia się z wodą.
• ogura-an (小倉餡) – mieszanka koshian z tsubuan.
• shiroan (白餡) – pasta z białej fasoli.
• kurian (栗餡) – pasta z kasztana jadalnego.