Spaghetti carbonara

spaghetti carbonara

Oryginalna carbonara powstaje z żółtek, startego sera Pecorino Romano oraz Guanciale, a dodanie do niej śmietany uważane jest wręcz za zbrodnię. Samo przygotowanie sosu nie powinno nastręczyć trudności nawet początkującym kucharzom, ale stworzenie sosu o idealnej konsystencji wymaga wyczucia oraz odrobiny wprawy.

Jeśli chodzi o powstanie carbonary to pozostaje ono zagadką i żadne źródła nie dają jednoznacznej odpowiedzi. Zgodnie z jednymi informacjami, najprawdopodobniej pierwsza carbonara zawitała na talerzach w 1944 roku, gdy amerykańscy żołnierze przyszli do włoskich kucharzy z prośbą o przyrządzenie im posiłku z ich racji żywnościowych, na które składały się bekon oraz sproszkowane jajka. Według innych źródeł, carbonarę wymyślił Renato Gualandi, gdy poproszono go ugotowanie czegoś wyjątkowego na świętowanie wyzwolenia Riccione między 20 a 22 września 1944 roku. Stworzył on spaghetti alla carbonara z bekonu, śmietany, sera i sproszkowanych żółtek, całość dodatkowo posypał zmielonym czarnym pieprzem. Najbardziej prawdopodobna jest jednak wersja, że carbonara pojawiła się na talerzach Włochów znacznie wcześniej, najprawdopodobniej za czasów Napoleona. Zgodnie z informacjami znalezionymi w Cucina Teorico-Pratica z 1839 roku, podobne sosy istniały już w XIX w.

spaghetti carbonara

Spaghetti carbonara

Spaghetti carbonara najlepiej smakuje w towarzystwie białego wina, np. Soave lub z rejonu Chablis.
Przygotowanie 5 mins
Gotowanie 15 mins
Danie Danie główne
Kuchnia Włoska
Porcje 4 porcje

Składniki
  

  • 340 g spaghetti
  • 140 g guanciale (lub boczku)
  • 4 żółtka
  • 100 g Pecorino Romano
  • pieprz
  • sól

Sposób przygotowania
 

  • Żółtka roztłucz widelcem, dodaj starty ser i pieprz. Wymieszaj.
  • Guanciale pokrój na plasterki o grubości mniej więcej 2mm, a następnie w paski. Podsmaż na patelni do momentu, w którym będzie lekko brązowe a cały tłuszcz się wytopi.
    UWAGA! Jeśli korzystasz z boczku, do smażenia użyj odrobiny oliwy z oliwek.
  • Zagotuj wodę, posól i dodaj do niej makaron. Ugotuj zgodnie z instrukcją na opakowaniu.
  • Odlej makaron. Zachowaj kilka łyżek wody do przygotowania sosu.
  • Makaron od razu umieść na patelni z guanciale i smaż przez minutę cały czas mieszając.
  • Wodę po makaronie dodawaj stopniowo do żółtek z serem, aby uzyskać konsystencję sosu. W moim przypadku były to 4 łyżki.
  • Patelnię zdejmij z ognia, wlej na nią sos jajeczny i energicznie wymieszaj.
  • Carbonarę podawaj od razu po przyrządzeniu.

Porady

  • Tradycyjna carbonara przygotowywana jest z użyciem wyłącznie żółtek, ale w wielu przepisach pojawiają się również całe jajka.
  • Zgodnie z włoskim powiedzeniem, woda na makaron powinna być słona jak Morze Śródziemne. W przypadku carbonary lepiej żeby woda nie była tak słona. Należy pamiętać o tym, że guanciale oraz Pecorino Romano są słone, a do sosu dodaje się wodę z gotowania makaronu.
  • Aby sos był bardziej kremowy, makaron ugotuj w połowie zalecanej wody.
  • Przed nałożeniem makaronu na talerz, podgrzej go.
  • Do zrobienia carbonary nie powinno używać się śmietany, ponieważ po podgrzaniu jest bardziej mdła i sos będzie bardziej przypominał gęste błoto.
  • Guanciale możesz zastąpić pancettą lub dobrej jakości boczkiem.
  • Nadmiar tłuszczu powstały przy smażeniu guanciale, pancetty lub boczku, należy usunąć np. przy użyciu ręcznika papierowego.
  • Jeśli guanciale się przypali, należy przygotować drugą porcję. Osobiście lubię takie „skwarki”, ale oryginalna carbonara nie powinna ich zawierać 😉
  • Jeśli chcesz urozmaicić tradycyjny przepis, przed smażeniem mięsa umieść na patelni odrobinę oliwy z oliwek i dodaj przepuszczony przez praskę czosnek. Po minucie smażenia wyciągnij czosnek, pozostawiając na patelni samą oliwę. Dodatkowo do sosu możesz dodać odrobinę białego wina, pokrojoną i podsmażoną cebulę, a całość dodatkowo posypać posiekaną natką pietruszki.
  • Jeśli nie masz w domu spaghetti, możesz je zastąpić innym makaronem, np. fettuccine, rigatoni, bucatini, macherroni lub penne.
  • Najlepszym serem do carbonary jest Pecorino Romano, ale z powodzeniem może go też zastąpić Parmigiano-Reggiano. Warto tylko pamiętać o tym, że Parmigiano-Reggiano jest bardziej słony i wtedy należy zmniejszyć ilość soli dodawaną do wody przed gotowaniem makaronu.
  • Idealną temperaturą do przygotowania sosu do carbonary jest 65°C. W takiej temperaturze żółtka „zgęstnieją”, ale się nie zetną.
  • Najbardziej tradycyjnym sposobem na przygotowanie carbonary jest wymieszanie wszystkich składników (makaronu, guanciale, żółtek oraz sera) w garnku, w którym był gotowany makaron i lekkie podgrzanie całości.

Podobne przepisy

Shepherd’s Pie –...

Zapiekanka pasterska najprawdopodobniej została stworzona po raz pierwszy przez pasterzy...

Kurczak z czosnkiem i winem

Pollo al ajillo Kurczak w czosnku jest jednym z prostszych dań kuchni andaluzyjskiej. Do...

Surówka z białej rzodkwi z...

Białą rzodkiew można jeść na surowo, upiec, ugotować lub przyrządzić z niej...

Zostaw komentarz

Oceń przepis!